Mijn fotoalbum, mijn herinnering

Door Mooby Redactie

Delen

Gepubliceerd op 18 september 2020 11:51

Een rommelige zaterdag. Je besluit kasten op te ruimen. Het is hoognodig tijd. Vol goede moed ga je aan de slag, totdat je op je oude fotoboeken stuit. Veilig weggeborgen en al jarenlang door niets of niemand meer ingezien.

Je pakt er een van de stapel en slaat behoedzaam de eerste pagina om. Dat de foto’s vergeeld zijn en de schutbladeren verkreukt, draagt bij aan het opwellende gevoel van sentiment. De hopeloos ouderwetse outfits toveren een glimlach op je gezicht en met het zien van je vaders lange haar rolt er een welgemeende schaterlach uit je mond.

“Wat ben je aan het doen? Wie zijn dat?” Verbaasde blikken van je kinderen, overgaand in vrolijke nieuwsgierigheid. Kreten van verbazing. “Was jij dat echt? Niet waar!”. Ze kruipen tegen je aan en willen alles horen. Terwijl je vertelt, worden vage herinneringen steeds gedetailleerder. Je ruikt de geuren van destijds en voelt hoe het ooit, lang geleden was.

Terwijl de uren verstrijken, neem je je kinderen mee naar de mooiste verhalen uit je jeugd. Verhalen van trots, plezier en verwondering die stuk voor stuk waardevol zijn. Omdat ze jou hebben gemaakt tot wie je nu bent. Je vertelt honderduit over de verjaardag waar het kinderfeestje uitliep op een groot fiasco, over de droomreis die je met je ouders maakte en over die ene eerste liefde die je destijds oogverblindend knap vond. Tot grote hilariteit van je kinderen.

Een fotoboek is zoveel meer dan chronologisch ingeplakte kiekjes. De foto’s in een album zijn de allermooiste, waardevolste of meest veelbetekenende momenten uit je leven. Je bent je ouders dankbaar voor de zorgvuldigheid waarmee ze jouw albums hebben samengesteld. De teksten bij de foto’s -in je moeders regelmatige handschrift- maken het nóg dierbaarder, want hier heeft ze over nagedacht. Je weet dat ze zo net mogelijk schreef en de woorden met zorg heeft gekozen. Omdat ze een tastbare herinnering voor je wilde maken.

Met het verstrijken van de jaren, is het leven drukker geworden. Tijd is een schaars goed en gewapend met fotorolletje en lijm een album maken lijkt iets uit een ander tijdperk. Gelukkig maar dat je desondanks met een druk op de knop net zo’n tastbare herinnering kan maken als jouw ouders voor je deden. Zodat ook jouw kinderen later in een druilerig weekend kunnen genieten van de mooiste verhalen die nu nog gemaakt moeten worden.